Candu mi'ndi bogu sa visera biu su mundu frimmu.
Annus chi passanta, grai seu torrau...
Sa vida chi mi passada ainnantis cun tottus is arregodus.
In sa beccesa imprassu s'arrexioni.
Majou mannu tui mi accumpagias fintzas innoi
De sa matèria de is annus pottas a mi scarriai
Stampus mannus pappaus de su bentu
me in su su scuru de custu aposentu mi lassasa intrai
No srebidi sa luxi in sa spirali de su trapassu
No pottu prus daboris appiccau a conca a basciu
Mannària scrobetta, arreguada
pro torrai terra abbangiada.